Adopcje − psy

Kowu to sympatyczny psiak niewielkich rozmiarów, o czekoladowym umaszczeniu. Jest pieskiem po przejściach, ma stary uraz części tylnej, przez co nie stawia pewnie tylnych łapek i nie potrafi chodzić po schodach. Nie nadaje się też do domu z małymi dziećmi, które mogłyby go niefortunnie dotknąć w obolałe miejsce, a wtedy pies mógłby ostrzegawczo złapać zębami. Spacery z nim to przyjemność, jest przyjazny w stosunku do innych psów. W domu przy człowieku jest spokojny. Niestety ma problem z utrzymaniem czystości w domu oraz szczeka gdy jest sam.

Shaggy to terrierowaty psiak, który mimo wieku zachowuje się jak szczeniak. Chłopak jest bardzo żywiołowy i skoczny, co może być problemem przy małych dzieciach. Do ludzi, których zna, nastawiony jest bardzo pozytywnie, a do obcych ludzi (szczególnie mężczyzn) jest nieufny. Na nowym terenie jest dość niepewny. Dogaduje się z większością psów, bywa jednak nachalny. Raczej nie nadaje się do domu z kotami czy gryzoniami. Na smyczy zdarza mu się ciągnąć. Bardzo lubi wodę i uwielbia się bawić.

Yerba to sunia w typie amstaffa, o pięknym wątrobianym umaszczeniu. Jest silną dziewczyną, która potrafi mocno pociągnąć na smyczy. Najlepiej chodzi na szelkach, udaje jej się przejść coraz dłuższe dystanse na luźnej smyczy. Wciąż jest uczona, że to człowiek prowadzi, a nie ona. Lubi towarzystwo innych psów, szczególnie tych w podobnym wieku i większych od niej. Wcześniej spacerowała z dużym, spokojnym samcem, przy którym potrafiła się szybciej zrelaksować niż przy energicznych kolegach.

Delma to sunia średniej wielkości (ma około 40 cm w kłębie), dla której początki w schronisku były wyjątkowo trudne. Ogromny stres i frustracja sprawiły, że Delma wygryzała sobie rany w okolicach ogona i tylnych łap, szybko też traciła na wadze. Przede wszystkim jednak zupełnie zamknęła się na świat. Obecnie powolutku zaczyna godzić się ze schroniskową rzeczywistością. W końcu przestała się okaleczać. Do ludzi nastawiona jest pozytywnie, po wyjściu z boksu nawet sama zabiega o głaski.

Benio to psiak średniej wielkości, o drobnej i szczupłej budowie. Do schroniska trafił bardzo zaniedbany, nie tylko zewnętrznie, ale także zdrowotnie. W schronisku postawiono diagnozę: silne zapalenie pęcherza moczowego, przez które Benio praktycznie nie siusiał. Obecnie, po zakończonym leczeniu, Benio już normalnie się załatwia i odkrywa przed nami swoje prawdziwe oblicze. Okazuje się być psiakiem bardzo towarzyskim. Uwielbia się tulić i nadstawiać uszko na głaskanie. Śmiało może zostać kompanem rodziny z dziećmi, ponieważ je także bardzo lubi.

Gonzo to młody pies w typie amstaffa. Jest dużym, silnym i charakternym psem. Trafił do schroniska z ulicy i nie jest znana jego przeszłość. W pierwszym kontakcie jest wystraszony i nieufny, co objawia się szczekaniem, a czasami nawet warczeniem. Ma ograniczone zaufanie w stosunku do człowieka, a jego zachowanie wynika z obawy czy na pewno nie spotka go krzywda i w ten sposób próbuje się bronić. Gdy poświęci mu się chwilę uwagi, poczęstuje smaczkiem, uspokaja się i pozwala na bliższy kontakt.

Młody, aktywny pies w typie labradora. Wpatrzony w człowieka, chętny do nauki, bardzo ładnie reaguje na nowe komendy. Nos jest jego największym przyjacielem. Na spacerze głównym zainteresowaniem Dorana jest eksploracja terenu. Reaguje na przywołanie, chętnie aportuje piłeczki, na smyczy nie ciągnie, choć trzeba nad tym jeszcze popracować. Dużą pracę należy włożyć w naukę skupienia, bez której Doran jest rozproszony i zbyt reaktywny na określone bodźce. Będzie doskonałym kompanem dla osoby aktywnej.

Demony, zapisały się w naszych wierzeniach jako istoty mroczne i przebiegłe, jednak na wschodzie są często postrzegane jako opiekunowie rodzin, dobre i szlachetne. Taki właśnie jest nasz Demon. Łagodny olbrzym o groźnym imieniu, odstrasza swoim wyglądem. Demon jest psem, którego geny najwyraźniej zahaczają o rottweilera, co widać w pięknym umaszczeniu i ogólnej sylwetce. Jego futro jest półdługie, układające się we wdzięczne kędziorki, które należy przeczesywać regularnie.

Hugo to starszy, amstaffowaty psiak średniej wielkości (ok. 55 cm w kłębie). Do schroniska trafił bardzo zaniedbany -wychudzony, z okropnie przerośniętymi pazurami i znacznym wyłysieniem tylnej części ciała. Przez pierwsze tygodnie w boksie był apatyczny, praktycznie cały czas spędzał w legowisku. Dopiero spacery z wolontariuszem pomogły mu otworzyć się na świat. Hugo okazał się psem bardzo sympatycznym i towarzyskim. Lubi być głaskany i nieraz sam wtula się w człowieka. Choć wciąż jest słaby i łapki nie zawsze chcą go nosić, to lubi biegać i się bawić.

Pako jest dużym i silnym psem w typie amstaffa, został zwrócony do schroniska, bo jego poprzedni właściciele nie poradzili sobie z nim. Pako jest charakternym psem, ma problem z wyładowaniem emocji, wyciszeniem. Jest bardzo energiczny, lubi kontakt z człowiekiem i nie wykazuje wobec niego agresji. Uwielbia się bawić szarpakiem, wieszać na gałęziach, lubi wszystkie zabawy siłowe. Pako bardzo szybko się nakręca, a przy próbie skupienia się na nim (wołaniem, smaczkiem, komendą, czy nawet czasami przy postoju podczas spaceru) nie radzi sobie z tym i zaczyna symulować kopulacje na nodze człowieka.