Jak określenie charakteru może pomóc znaleźć zaginionego kota?
Typy kociej osobowości są kluczem do określenia, gdzie może byćTwój ulubieniec

Kot, który ma kłopoty nie myśli jak człowiek. Kot to kot. Myśli jak kot i zachowuje się jak kot. Jeśli kot zaginął, należy spróbować myśleć jak on. Kocia logika nie jest ludzką logiką, ale JEST to logika. Kot nie zachowuje się w sposób przypadkowy i można z grubsza przewidzieć, co kot myśli i jak będzie się zachowywał w określonych okolicznościach. 
Niestety, nawet miłośnicy kotów nie widzą jak i gdzie szukać kota gdy zaginie. Zrozpaczeni właściciele najczęściej rozwieszają mnóstwo plakatów z wizerunkiem zaginionego „niewychodzącego” pupila lub szukają go w promieniu wielu kilometrów. Nie wiedzą, że często najwłaściwszym postępowaniem jest rozmieszczenie “żywołapek” w najbliższym otoczeniu. Nie wiedzą też, że ranny kot ukrywa się w obrębie swojego terytorium I nie będzie dawać miauczeniem znaku o miejscu swego ukrycia. Ogłoszenia w prasie lub internecie będą w takim przypadku całkowicie nieskuteczne.Jednym z ważniejszych odkryć dokonanych przez amerykańskie firmy profesjonalnie zajmujące się poszukiwaniem zaginionych kotów jest fakt, że zasady poszukiwania są zupełnie inne w przypadku kotów „wychodzących” i „niewychodzących”. Najbardziej prawdopodobny los zaginionego „wychodzącego” i „niewychodzącego” kota jest zupełnie inny. Ponadto, decydującym czynnikiem decydującym o strategii poszukiwań powinno być profilowanie kociego charakteru.
Jeśli twój kot jest kotem „wychodzącym”, podstawowym pytaniem jest: „Co przydarzyło się kotu?”
Jeśli kot dotąd nie wychodził z domu, podstawowym pytaniem jest: „Gdzie kot się ukrywa?”
Jeśli twój kot nie wychodził z domu, to jest to - paradoksalnie - dobra wiadomość. Twój kot jest prawdopodobnie do uratowania. Kot zapewne ukrywa się i zwykle jest bliżej niż myślisz. Jest tak, ponieważ „niewychodzący” kot znalazł się na obcym terytorium. Jego własne terytorium znajduje się wewnątrz domu. Kot poza swoim terytorium boi się i szuka ukrycia. Taki kot nie będzie miauczał ani w inny sposób objawiał swojej obecności, ponieważ miauczenie mogłoby go zdradzić przed drapieżnikami. Kot na obcym terytorium zachowuje się cicho i ukrywa się. 

Koty są stworzeniami ściśle terytorialnymi. To oznacza, że z punktu widzenia kota cały świat jest podzielony na oddzielne „państwa”. Na swoim terytorium kot czuje się pewnie, tutaj je, śpi i odpoczywa. Zwykle pomiędzy terytoriami poszczególnych kotów znajduje się teren neutralny. Na obcym terytorium koty, szczególnie te o typie kota ostrożnego lub bojaźliwego, szukają pierwszego lepszego miejsca, które może im zaoferować ukrycie i schronienie. Koci instynkt nakazuje im ciche ukrycie się przed wrogami. To, jak długo kot będzie przebywał w takim przejściowym schronieniu i co będzie robił po jego opuszczeniu, zależy przede wszystkim od charakteru poszczególnego kota. 

Koty „niewychodzące”

Kluczem do określenia prawdopodobnego miejsca przebywania zaginionego kota, który wcale nie wychodził z domu, a także kota, który odbywał tylko krótkie spacery, a więc nie miał stałego dużego terytorium poza domem, jest ocena charakterologiczna kota. Dotyczy to też „wychodzących” kotów, które przypadkowo znalazły się w nieznanym terenie, np. wydostały się z transportera w czasie wizyty do weterynarza.
Istnieją cztery podstawowe typy kociego charakteru i temperamentu. Kluczem do określenia charakteru naszego mruczka może być jego reakcja na obce osoby, a także jego zachowanie w stresujących okolicznościach w przeszłości. 

Koty ciekawskie i towarzyskie

Ciekawski i towarzyski kot podbiega do drzwi by przywitać się z obcą osobą (często z tego powodu może wpaść w kłopoty). Dla takiego kota nie ma osoby, z którą nie warto próbować się zaprzyjaźnić. Jeśli taki kot znajdzie się na obcym terytorium, w pierwszej chwili ukryje się, zwykle w promieniu pięciu budynków od swojego domu. Jednak nie należy się spodziewać, że napotkany, podbiegnie na dźwięk głosu opiekuna (znajduje się na obcym terytorium!). Jednak po pokonaniu początkowego strachu taki kot będzie wędrować, niestety nie zawsze w kierunku swojego domu. 
Strategia poszukiwania ciekawskiego kota polega na:
1. Umieszczeniu informacyjnych plakatów w promieniu PRZYNAJMNIEJ pięciu budynków od domu.
3. Osobistej rozmowie z sąsiadami z prośbą o pozwolenia przeszukania ich posesji.
4. Uwaga – kot o tym typie charakteru może wywędrować nawet na odległość kilku kilometrów (jeśli nie będzie takich przeszkód jak szerokie ruchliwe ulice, linie kolejowe, rzeki).

Koty o obojętnym charakterze

Taki kot raczej nie przejmuje się ludźmi. Jeśli obca osoba pojawi się w domu, kot obserwuje obcego z pewnego oddalenia. Kot o obojętnym charakterze, który znajdzie się na obcym terytorium, początkowo ukryje się, ale gdy uzna, że zagrożenie minęło, spróbuje wrócić do domu i miauczeniem da znać by go wpuścić. Jest też jednak możliwe, że zamiast wrócić do domu, zacznie wędrować, nawet na duże odległości. 
Strategia poszukiwania obojętnego kota jest podobna jak w przypadku kota ciekawskiego. Jeśli te czynności będą nieskuteczne, jest możliwe, ze kot nadal skutecznie ukrywa się w promieniu 5 budynków. Można wtedy rozważyć założenie atraumatycznej pułapki na koty (tzw. „żywołapki”).

Koty ostrożne

Kot ostrożny lubi ludzi, ale jest płochliwy i nieśmiały. Jeśli osoba obca pojawi się w domu, ostrożny kot od razu ukryje się, gdy obcy pojawi się w drzwiach. Później może przyglądać się zza rogu i powoli badać sytuację. Jeśli taki kot znajdzie się na obcym terytorium, natychmiast ukryje się przestraszony. Jeśli nie będzie niepokojony przez ludzi i zwierzęta, może próbować powrócić do domu o własnych siłach lub miauczeniem może zwrócić uwagę poszukującego opiekuna. Takie zachowanie może pojawić się jednak dopiero po 2 dniach od zaginięcia lub później - po około 7-10 dniach, gdy głód i pragnienie staną się dla kota zbyt nieznośne. 
Strategia poszukiwania ostrożnego kota polega na:
? Osobistej rozmowie z sąsiadami z prośbą o pozwolenia przeszukania ich posesji.
? Intensywnym przeszukaniu wszystkich możliwych kryjówek.
? Założeniu atraumatycznych pułapek.

Kot bojaźliwy (ksenofobiczny)

Ksenofobia to strach przed wszystkim co nieznane. Taki typ charakteru może być u kota wrodzony, może jednak być następstwem złych doświadczeń, zwłaszcza w młodości. Ksenofobiczny kot boi się wszystkiego, co nowe i nieznane. Ukrywa się, gdy obca osoba pojawia się w domu i nie wychodzi z ukrycia, póki obcy sobie nie pójdzie. Taki kot z reguły nie lubi przytulania i źle znosi wszelkie zmiany w otoczeniu. Jeśli bojaźliwy kot znajdzie się w na obcym terytorium, będzie cicho siedzieć w ukryciu. Ksenofobiczny kot zwykle będzie przebywał w tym samym ukryciu, w bezruchu, sparaliżowany przez strach. Jeśli ktoś inny niż dotychczasowy opiekun znajdzie takiego kota, może go wziąć za dzikie i nieprzyjazne zwierzę. Niestety, wskutek takiej tragicznej pomyłki, wiele zaginionych domowych kotów o bojaźliwej psychice na stałe zasila populację zdziczałych kotów. 
Podstawowa strategia poszukiwania ksenofobicznego kota polega na:
? Ustaleniu prawdopodobnego miejsca jego ukrycia się, a następnie: 
? Założeniu atraumatycznych pułapek.

Koty „wychodzące”

Co innego – kot “wychodzący” Koty są zwierzętami terytorialnymi, nie „uciekają” z domu jak np. psy. Jeśli kota „wychodzącego” brakuje, oznacza to, że coś przerwało jego naturalny obyczaj powrotu do domu. Brak kota może oznaczać, że jest on ranny, uwięziony lub nawet, że stracił życie w obrębie swojego terytorium. Jest jednak możliwe, że taki kot znalazł się poza swoim terytorium (np. wywieziony lub ścigany przez psa). W takim przypadku zachowanie kota „wychodzącego”, który znalazł się na obcym terytorium niewiele różni się od zachowania zaginionego „niewychodzącego” kota. Jedyna różnica polega na tym, że „wychodzący” kot ma część swojego terytorium poza domem. Jest więc szansa na to, że poprzez teren neutralny dotrze do części swojego terytorium. Dotyczy to jednak tylko niektórych kotów, inne wymagają aktywnej pomocy. 
Zazwyczaj zagubiony „wychodzący” kot jest nadal na swoim terytorium i jeśli żyje, potrzebuje PILNEJ pomocy. Należy podkreślić, że rozwieszanie plakatów z wizerunkiem zaginionego kota, w odróżnieniu od zagonionego psa, nie zawsze będzie pomocne. Wprawdzie w takim przypadku należy rozwiesić takie plakaty, ale dodatkowo konieczne są inne czynności. Przede wszystkim, należy zastanowić się, co mogło przytrafić się kotu.
Kot jest uwięziony – Kot mógł schronić sie przed zagrożeniem w miejscu, którego nie może opuścić o własnych siłach: drzewo, dach, zabudowania gospodarcze, szopa, itp. Kot może przebywać nadal w obrębie swojego terytorium (promień około 5 budynków). Dlatego należy poprosić sąsiadów o pozwolenie na przeszukanie ich posesji. NIE WYSTARCZY zapytać sąsiada, czy nie widział kota. Sąsiad na pewno nie będzie zaglądał w każdą „dziurę” lub czołgał się po krzakach. A jeśli kot gdzieś jest, to będzie właśnie w takim miejscu. Sąsiad nie będzie szukał kota po zmroku, gdy jest największa szansa na zobaczenie „zguby”. Ale sąsiad może sprawdzić, czy przez przypadek nie zamknął kota w garażu, szopie, piwnicy, itp.
Kot jest ranny – Naturalnym instynktownym zachowaniem zranionego lub chorego kota (podobnie jak kota na obcym terenie lub kota porządnie przestraszonego) jest ciche ukrycie się. Takie ciche ukrycie się jest mechanizmem obronnym, który w naturze pozwalał kotom uniknąć zagrożenia ze strony większych drapieżników. Ale jest też przyczyną śmierci wielu kotów. Dlatego zanim rozwiesisz plakaty i odwiedzisz pobliskie schronisko dla zwierząt, najpierw dokładnie przeszukaj terytorium twojego kota. Jest możliwe, że kot jest zraniony i potrzebuje PILNEJ POMOCY. Dokładne poszukiwania (na czworakach, z latarką) mogą uratować kotu życie. 
Kot znalazł się poza swoim terytorium – Kot mógł uciekać przed psem, innym kotem, złym człowiekiem i znaleźć się poza swym terytorium. Mógł też wystraszyć się fajerwerków i w panice znaleźć się w nieznanym otoczeniu. Jest też możliwe, że został ze swojego terytorium wywieziony - umyślnie (mało prawdopodobne, ale zdarza się) lub nieumyślnie (np. jeśli kot zdrzemnął się na półciężarówce). To, czy kot będzie umiał znaleźć drogę do domu, zależy od warunków miejscowych: czy jest możliwa bezpieczna (psy, samochody, itp.) droga do domu przez terytorium „neutralne” tj. niezajęte przez inne koty, jak również od charakteru kota. Ten drugi czynnik warunkuje zachowanie się zarówno kotów „wychodzących’’ jak i „niewychodzących”, które znalazły się poza swym terytorium, tak więc taktyka poszukiwań będzie tu podobna i należy przede wszystkim określić typ charakterologiczny „zguby” (patrz powyżej). 
Kot nie żyje – jest to, niestety, bardzo prawdopodobne w przypadku kota „wychodzącego” (samochody, psy, ludzie). Nie należy raczej podejrzewać dzikich zwierząt (jedynym realnym zagrożeniem w polskich warunkach jest ryś, drapieżnik niezwykle rzadki; dość pospolite lisy mogą być niebezpieczne tylko dla młodych kotów oprócz tego w zachodniej Polsce trafiają się migrujące z Niemiec szopy pracze, które w USA są znane z ataków na koty).


Opracowanie na podstawie szeregu artykułów autorstwa Kathy “Kat” Albrecht (Seattle, USA). Kat Albrecht jest jednym z najbardziej znanych „kocich” detektywów na świecie. Do poszukiwań zaginionych kotów wprowadziła techniki policyjne stosowane w poszukiwaniach ludzi: prawdopodobieństwo sukcesu poszukiwań w określonym miejscu, profilowanie behawioralne, poszukiwania za pomocą szkolonych psów, zastosowanie nowoczesnego sprzętu (np. kamery na podczerwień). Kat wyszkoliła ponad 100 „kocich” detektywów w takich krajach jak: USA, Kanada, Meksyk i Japonia. Pomogła wielu tysiącom kotów wrócić do swoich domów i opiekunów. 
tłumaczenie i redakcja: Marian Simka