Adopcje − koty

Katarzyna Wielka. Po prostu Kasia i po prostu... No jest tego ciałka u Kasi trochę. Kasia jest dość sporym kotem, żeby nie powiedzieć - dieta to by się przydała. Trafiła do schroniska po zmarłym i z pewnością była tam rozpieszczana, stąd jej gabaryty. Powinna trochę schudnąć. Tylko w nowym domku może się to udać. W schronisku, w klatce - jest o to ciężko. Poza tym Kasia jest śliczna... kruczo-czarna, ma rezolutne, bystre oczy. Takie, które zdają się mówić, że wiele widziały, wiele rozumieją.

Lusia. Kocia papużka, która od czasu do czasu, gdy przykucniesz lubi wykorzystać Twoje ramię, by oprzeć się o nie łapkami i podziwiać wielki świat z góry. Ma w sobie coś co nie pozwala przejść obok niej obojętnie. Siłę charakteru, niezależność, a jednocześnie wielką potrzebę bycia blisko człowieka, czułości. Ma temperament, potrafi podrapać, bywa że nakrzyczy na Ciebie, obrazi i odejdzie, czasem widać że jest zła i wtedy lepiej dać jej spokój. Ale mimo to można w niej dostrzec tyle miłości.

Ksena. Rudo-czarna z białymi znaczeniami i różowo-pomarańczowym noskiem. Zjawiskowa, czarująca koteczka; miła, kochana, ale jak przystało na poważną kocicę - ma też swój charakterek. Czasem się obrazi, czasem fuknie albo zaszyje się samotnie w kącie. Bywa humorzasta, taka z niej trochę mała Mii - złośnica, zołza. Ale to dobra kicia. Lubi głaskanie, przytulanie, po prostu gdy uzna że już wystarczy, należy to uszanować. Trzeba wyczuć jej mowę ciała, zrozumieć, poznać ją, a wtedy przyjaźń stanie się prosta i kolorowa jak ona sama.

Ruda jak marchewka, bura jak myszka polna i trochę biała, żeby dodać do całości odrobiny elegancji i szyku. Oto Forka - 10letnia szylkretka, śliczna, naprawdę czarująca. I jeszcze zielono-złote oczy do tego i nos jak cegła. Robi wrażenie, pewnie nie jedno kocie serce złamała. Florka ma także cudowny charakter - jest miła, delikatna, pełna ciepła. Ufna, kochana, lgnie do ludzi, uwielbia być głaskana, ma w sobie dużo czułości i miłości. Wspaniała z niej kotka, taka do kochania, do rozpieszczania.

Kuba. Ogień w rudym futrze, w bursztynowych oczach, ogień w sercu. Iskra, nieokiełznany płomień, żar... ale i przyjemne, wciągające ciepło. Kuba to kot z charakterem. Nie jest to kot bardzo łatwy w obsłudze - trzeba uważać, ponieważ gdy ma zły humor bywa mniej przychylny. Potrafi podrapać, dziabnąć, nafukać, obrazić się. Ma temperament, a może po prostu trochę chaosu w główce. To nie przytulanka ani brat łata całego świata - Kuba jest zwariowany, szalony, emocjonalny i trochę pogubiony.

Zuzka. Szalona, nieprzewidywalna, tajemnicza, no i - nie da się ukryć - czasem też humorzasta, kapryśna, trudna... Ale gdy pokocha - staje się wspaniałą kocią przyjaciółką. To kot jednego cżłowieka. Gdy wybierze sobie kogoś, jest wierna, niezwykła. Potrafi ująć, oczarować swoim oddaniem. Wciąż pozostaje kotem z charakterem, bo bez dwóch zdań Zuzka to silna osobowość - potrafi podrapac, ugryźć, nafukać, skrzyczeć człowieka z góry na dół - jednak pozwala na więcej, patrzy czule, wyczekuje w klatce jak lisek wyczekiwał Małego Księcia, tuli się i cieszy każdą wspólną chwilą.

Atomówki to kocięta, które w swoim młodym życiu przeszły już tak wiele. Najpierw zostały bez mamy... Potem trafiły do schroniska (a schronisko to przecież nie miejsce dla 4 tygodniowych drobinek!) Im się jednak udało i zaledwie po kilku godzinach w schronisku trafiły do domu tymczasowego. Co za szczęście! A tam? Tam ciepłe żarełko, fajne człowieki no i dorosłe koty, które można było z daleka podglądać. Wydawać się mogło, że takiego szczęścia nic nie może zmącić.